8 Μάρτη απεργούμε: Να βγει στους δρόμους η οργή να γίνει ποτάμι ανατροπής!
Η φετινή 8η Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών, έρχεται συνοδευόμενη από το τραγικό γεγονός της σύγκρουσης των δύο τρένων με τους δεκάδες νεκρούς και τραυματίες που συγκλόνισε όλο το πανελλήνιο και δημιούργησε ένα μεγάλο αντικυβερνητικό κύμα οργής και αγανάκτησης.
Οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους
Οι ευθύνες όλων των κυβερνήσεων που οδήγησαν σχεδιασμένα και συντεταγμένα στο ξεπούλημα του ΟΣΕ μαζί με τις ιδιωτικές εταιρείες που ανέλαβαν τη διαχείριση του είναι τεράστιες. Η διαρκής υποχρηματοδότηση, υποστελέχωση και η έλλειψη τεχνικών μέσων προστασίας έθεσαν το κάδρο για το έγκλημα που αντικρίσαμε. Αποτελούν κομμάτι μιας συνειδητής και συνολικής πολιτικής κατεύθυνσης – της υποβάθμισης του δημοσίου και των ιδιωτικοποιήσεων κρατικών επιχειρήσεων, γαιών και περιουσίας του κράτους, με σκοπό το κέρδος. Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα είναι η κατάθεση νομοσχεδίων για την ιδιωτικοποίηση του νερού και του παιδογκολογικού τμήματος του Παίδων, λίγες μόνο μέρες μετά το δυστύχημα στα Τέμπη!
Η ιστορία των ιδιωτικοποιήσεων ανά των κόσμο έχει να μας διδάσκει πολλά και το συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε είναι ότι ποτέ δεν λειτούργησαν υπέρ της πλειοψηφίας του κόσμου, το αντίθετο μάλιστα, υπηρεσίες που ήταν εύκολα προσβάσιμες από το σύνολο της κοινωνίας, έγιναν είδος πολυτελείας με τις συνεχόμενες αυξήσεις των τιμών (βλ ΟΤΕ, ρήτρα αναπροσαρμογής κτλ), χειροτέρεψε η ποιότητα αυτών των υπηρεσιών και δημιουργήθηκαν κενά ασφαλείας όπως συνέβη με το σιδηροδρομικό δίκτυο που κόστισε τόσες ζωές. Χάνεται ο κοινωνικός τους χαρακτήρας και λειτουργούν με ανταποδοτικά κριτήρια – δηλαδή με βάση το κέρδος.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ τις εγκληματικές μνημονιακές πολιτικές της υποβάθμισης και των ιδιωτικοποιήσεων των κοινωνικών αγαθών, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ το ιδιωτικό κεφάλαιο που βάζει τα κέρδη του πάνω από τις ζωές μας, καμία κυβέρνηση των τελευταίων χρόνων που με την συναίνεση τους έβαψαν τα χέρια τους με αίμα.
Εδώ και τώρα απαιτούμε:
- Την αυστηρή τιμωρία των πολιτικών αυτουργών του εγκλήματος.
- Την πλήρη αποζημίωση των οικογενειών των νεκρών και των τραυματιών.
- Την επαναλειτουργία του δικτύου μόνο με ασφάλεια, με σταθερές σχέσεις εργασίας, συλλογικές συμβάσεις και επαρκή-εκπαιδευμένο προσωπικό.
- Την ενοποίηση και εθνικοποίηση των σιδηροδρόμων με κοινωνικό-εργατικό έλεγχο που όπως αποδείχθηκε και από τις προειδοποιήσεις των συνδικάτων είναι ο μόνος που μπορεί να εξασφαλίσει την πραγματική ασφάλεια των εργαζομένων και των πολιτών.
8η Μάρτη – ημέρα αγώνα και διεκδίκησης ενάντια στην έμφυλη καταπίεση και εκμετάλλευση
Οι ιδιωτικοποιήσεις, η οπισθοχώρηση των εργασιακών δικαιωμάτων και η υποχώρηση των κοινωνικών παροχών οξύνουν τις ταξικές ανισότητες και υποβαθμίζουν το επίπεδο ζωής μας. Σε αυτό το πλαίσιο οι πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, οι γυναίκες, οι μετανάστες/στριες, τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα επηρεάζονται ακόμα περισσότερο και σπρώχνονται στην ανέχεια.
Στο όνομα της ατομικής ευθύνης, έχουν περικοπεί μια σειρά κοινωνικές παροχές οι οποίες είτε γίνονται εμπόρευμα είτε έχουν μετατεθεί στις οικογενειακές μονάδες με τις γυναίκες να επωμίζονται το μεγαλύτερο βάρος αυτών των υπηρεσιών. Η ανάθεση όλη της «αναπαραγωγικής» εργασίας στις γυναίκες, τους στερεί τη δυνατότητα να αντιμετωπιστούν ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας, τις εμποδίζει να έχουν ισότιμη πρόσβαση στο δημόσιο λόγο και ενισχύει την έμφυλη βία μιας και αναπτύσσεται ένα συνολικό ιδεολογικό αφήγημα για θηλυκή κατωτερότητα και εξουσία πάνω στις γυναίκες, με τις γυναικοκτονίες να αποτελούν την ακραία έκφανση αυτής της αντίληψης.
Αυτό έχει μεγάλη επίπτωση και στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, ειδικά τα φτωχά κουίρ άτομα, τα οποία εξωθούνται στο περιθώριο και ως σύγχρονοι παρίες, δεν έχουν πρόσβαση σε βασικές κοινωνικές υπηρεσίες.
Είναι λοιπόν αναγκαία η διεκδίκηση δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών και αγαθών υψηλής ποιότητας για το σύνολο της κοινωνίας και το φεμινιστικό κίνημα ανά τις δεκαετίες έχει δώσει μεγάλες μάχες για τον κοινωνικό χαρακτήρα τους.
Δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία, παιδικοί σταθμοί, φροντίδα ηλικιωμένων όπως επίσης δωρεάν φυλομετάβαση για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, δικαίωμα στην άμβλωση και ενίσχυση των κρατικών δομών για τις επιζώσες είναι μια σειρά αιτήματα που υπάρχουν στην ατζέντα των φεμινιστικού κινήματος.
Η επερχόμενη 8η Μάρτη είναι μια μέρα που συμπυκνώνει μια σειρά διεκδικήσεις του εργατικού και φεμινιστικού κινήματος, μια μέρα αγώνα για το πως τελικά θέλουμε να ζήσουμε.
Την 8η Μάρτη απεργούμε για μια κοινωνία χωρίς έμφυλους και ταξικούς διαχωρισμούς. Για να μην μπαίνουν τα κέρδη πάνω από τις ζωές μας.
Από την Πολωνία, την Αργεντινή, την Ισπανία μέχρι το Ιράν τα σύγχρονα φεμινιστικά μαχητικά κινήματα δείχνουν το δρόμο.
- Όλες και όλοι την Τετάρτη 8 Μάρτη στην μεγάλη απεργιακή πορεία προς τη Βουλή με προσυγκέντρωση στις 12:30 μ.μ. στην πλατεία Κλαυθμώνος
- Όλες και όλοι την ίδια μέρα στην απογευματινή συγκέντρωση που καλούν φεμινιστικές συλλογικότητες στις 18:00 μ.μ. στο Σύνταγμα