Woman is the slave to the slaves
Yes she is, if you believe me, you better scream about it

Την 8η Μάρτη του 1857 ξέσπασε η απεργία των εργατριών στα εργοστάσια υφαντουργίας της Νέας Υόρκης ενάντια στους μισθούς πείνας και τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας. Οι εργάτριες κατέβηκαν στους δρόμους λευκοντυμένες δημιουργώντας μια τεράστια διαδήλωση η οποία στο τέλος βάφτηκε στο αίμα. Λίγα χρόνια αργότερα την ίδια μέρα του 1908, 15000 γυναίκες με το σύνθημα “Ψωμί και Τριαντάφυλλα” παρέλασαν διεκδικώντας το δικαίωμα για καλύτερη ποιότητα ζωής. Αυτές οι δύο μαζικότατες κινητοποιήσεις αποτελούν ορόσημο για τον αγώνα των δικαιωμάτων των γυναικών.

Σήμερα, πάνω από 150 χρόνια μετά την  απεργία, ο αγώνας των γυναικών για ίσα δικαιώματα και αξιοπρεπή διαβίωση συνεχίζεται. Στην ψηφιακή εποχή, η τρομερή ανάπτυξη της τεχνολογίας, έχει δημιουργήσει τα μέσα έτσι ώστε ο σύγχρονος άνθρωπος να μπορεί να δουλεύει λιγότερο και με καλύτερες συνθήκες απολαμβάνοντας τον πλούτο που παράγει. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν οι υλικές συνθήκες έτσι ώστε όλες οι γυναίκες να έχουν σταθερή δουλειά, αρκετό ελεύθερο χρόνο, κοινωνικές παροχές και μισθούς για να μπορούν να ζουν μια αξιοπρεπή ζωή.

Αντιθέτως, οι έντονες ανισότητες που επικρατούν τόσο σε επίπεδο κεφαλαίου – εργασίας όσο και οι έμφυλες ανισότητες, συνεχίζουν και κρατούν τη γυναίκα σε υποβαθμισμένη θέση. Ακόμη και στους δήθεν προοδευτικούς χώρους εργασίας που προάγεται η πολυπολιτισμικότητα και οι ίσες ευκαιρίες για όλες και όλους, η πραγματικότητα δείχνει το ανάποδο: από το κίνημα #MeToo μέχρι την απεργία εργαζομένων στην Google κατά του σεξισμού και της ανισότητας και άλλα παραδείγματα.

Ο δικός μας κλάδος, αυτός της πληροφορικής – τηλεπικοινωνιών, είναι ένας βαθιά ανδροκρατούμενος κλάδος, με καθημερινά περιστατικά κεκαλυμμένου ή μη σεξισμού. Χαρακτηριστικό είναι, ότι μέχρι τα μέσα του 1970 το συντριπτικό ποσοστο των εργαζόμενων στην πληροφορική ήταν γυναίκες, προγραμματίστριες και χειρίστριες. Μόλις όμως η πληροφορική έκανε το “καπιταλιστικό μπαμ” της κερδοφορίας, η πατριαρχική κοινωνία μίλησε: τώρα αναλαμβάνουν οι άνδρες.

Οι εργαζόμενες γυναίκες πέρα από τους ήδη μειωμένους μισθούς, έχουν να αντιμετωπίσουν μια τρομερή μισθολογική ανισότητα – με ότι αυτό συνεπάγεται και για την κοινωνική ασφάλιση- μαζί με αυξημένη επαγγελματική στασιμότητα. Είναι οι πρώτες που απολύονται γιατί κοστίζουν, είτε σε επιδόματα, είτε γιατί βγαίνουν εκτός παραγωγής για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω εγκυμοσύνης με αποτέλεσμα να εκβιάζονται ουσιαστικά από την εργοδοσία να επιλέξουν μεταξύ τεκνοποίησης και εργασίας. Και σε ένα τοπίο ήδη απειλητικό, όπου οι εργαζόμενοι εκβιάζονται ψυχολογικά να είναι πιο «ανταγωνιστικοί», να δουλεύουν περισσότερο γιατί αλλιώς ανοίγει η πόρτα της ανεργίας – οι  γυναίκες δέχονται επιπλέον και την υποτίμηση των ικανοτήτων από τους άντρες συναδέλφους και τους εργοδότες.

Από την άλλη, βιώνουν με πολλούς τρόπους την έμφυλη καταπίεση και τη βία με ολέθρια αποτελέσματα για την σωματική και ψυχική τους υγεία και πολλές φορές για την ίδια τους τη ζωή. Τα περιστατικά γυναικοκτονιών και σεξουαλικής βίας ξεσπάνε το ένα μετά το άλλο συμπληρώνοντας έναν μακρύ κατάλογο δολοφονιών λόγω φύλου όπου το γυναικείο σώμα θεωρείται ιδιοκτησία και η γυναίκα αντικείμενο που μπορεί να κακοποιηθεί σωματικά ή/και ψυχολογικά.

Σε αυτή την εποχή των τεράστιων δυνατοτήτων αλλά και του ολοένα αυξανόμενου σκοταδισμού, των τρομακτικών ανισοτήτων και των αυξανόμενων πολέμων  – σε αυτή την εποχή των τεράτων όπου δίνεται χώρος σε καμπάνιες κατά των εκτρώσεων, που δολοφονούνται ΛΟΑΤΚΙ άτομα εν ψυχρώ στο δρόμο, που η δικαστική εξουσία συγκαλύπτει βιαστές, που έγκυες γυναίκες μετανάστριες προπηλακίζονται στα σύνορα και που ο πνιγμός ενος παιδιού στη θάλασσα αποτελεί ανακούφιση – εμείς ορθώνουμε το ανάστημα μας και λέμε: “ως εδώ!”

Στεκόμαστε μαζί με όλες τις γυναίκες που διεκδικούν το δικαίωμα στην εργασία, τη μόρφωση, για αυτοδιάθεση του σώματος και καλύτερη ποιότητα ζωής. Για μια κοινωνία έξω από τα δεσμά του κεφαλαίου και της εκμετάλλευσης.

Διεκδικούμε:

• Ίσα δικαιώματα στην εργασία και την ασφάλιση
• Υποστήριξη της μητρότητας και απαγόρευση των απολύσεων στις έγκυες γυναίκες
• Μείωση του εργάσιμου χρόνου σε νέους γονείς χωρίς αποκοπή των αποδοχών
• Εξειδικευμένα μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους εργασίας για την προστασία των γυναικών και τη διασφάλιση ομαλής εργασίας
• Απαγόρευση της εκ περιτροπής εργασίας σε εγκύους όπως και σε γονείς με μικρά παιδιά
• 5ημερο – 8ωρο για όλες και όλους με αξιοπρεπείς μισθούς

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ “ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ 8 ΜΑΡΤΗ”, 12μμ, ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

We make her paint her face and dance
If she won't be aslave, we say that she don't love us
If she's real, we say she's trying to be a man
While putting her down we pretend that she is above us
Woman is the n*gger of the world, yes she is
If you don't believe me take a look to the one you're with
Woman is the slave to the slaves
Ah yeah, better scream about it
We make her bear and raise our children
And then we leave her flat for being a fat old mother hen
We tell her home is the only place she should be
Then we complain that she's too unworldly to be our friend
Woman is the n*gger of the world, yes she is
If you don't believe me take a look to the one you're with
Oh woman is the slave to the slaves
Yeah, alright

We insult her everyday on TV
And wonder why she has no guts or confidence
When she's young we kill her will to be free
While telling her not to be so smart we put her down for being so dumb
Woman is the n*gger of the world, yes she is
If you don't believe me take a look to the one you're with
Woman is the slave to the slaves
Yes she is, if you believe me, you better scream about it 

Yoko Ono, John Lennon