Βγαίνουμε μπροστά, διεκδικούμε συλλογικές συμβάσεις εργασίας

Αξίζουμε πολλά περισσότερα

Καθώς η ακρίβεια και η ενεργειακή κρίση πλήττουν ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι των εργαζόμενων, η κυβέρνηση μιλά για τον χειρότερο χειμώνα μετά το 42 και με ακραίο κυνισμό μας καλεί ή να προσαρμοστούμε ή να πεθάνουμε. Βλέπουμε ότι για ακόμη μια φορά μαζί με το πρόσχημα της ατομικής ευθύνης (σύσταση για χαμηλότερη κατανάλωση ρεύματος) καλούμαστε να πληρώσουμε τα «σπασμένα» των επιλογών των κυρίαρχων πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Ταυτόχρονα το ασφυκτικό εργασιακό πλαίσιο που δημιούργησε η τωρινή κυβέρνηση της ΝΔ και οι κυβερνήσεις όλων των προηγούμενων ετών μαζί με την εργοδοσία, έχουν καταφέρει να αλλάξουν τους όρους συλλογικής διαπραγμάτευσης, διεκδίκησης αλλά και τις κατακτήσεις του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος.

Την ίδια στιγμή βέβαια, ο κλάδος των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών βρίσκεται σε ραγδαία ανάπτυξη τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα, ενώ ο ΣΕΒ μιλά για μετασχηματισμό της κοινωνίας ώστε να ωφεληθούν και οι υπόλοιποι κλάδοι από τις τεχνολογικές εξελίξεις. Σε παλαιότερες μελέτες ο ΣΕΠΕ (Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Πληροφορικής & Επικοινωνιών) ανέφερε ότι ο κλάδος αποτελεί «ακτίνα φωτός στο σκοτάδι της ύφεσης» και «κινητήριο δύναμη της παγκόσμιας οικονομίας σύμφωνα με τις επιδόσεις και τους δείκτες της αγοράς». Είναι προφανές ότι μιλάμε για μια τεράστια βιομηχανία με κέρδη που ξεπερνούν κάθε φαντασία, η οποία επηρεάζει και καθορίζει την οικονομική δραστηριότητα άλλων κλάδων και αποτελεί στρατηγικό πεδίο επενδύσεων για το κεφάλαιο.

Σε αντίθεση με την ραγδαία αυτή ανάκαμψη του κλάδου, η εργασιακή προοπτική των εργαζομένων του κλάδου δεν ακολούθησε σε καμία περίπτωση την ίδια πορεία. Από τις αυθαίρετες και απλήρωτες υπερωρίες, το καθεστώς standby, μέχρι και τις σύγχρονες γαλέρες των call-center η εργοδοσία βρήκε την κρίση ως ευκαιρία – ακόμα και σε έναν κλάδο που περηφανεύονται ότι δεν έχει αγγίξει η κρίση – για να περιορίσει όσο μπορεί τους μισθούς, να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους που αντιδρούν και να χειροτερέψει τις συνθήκες εργασίας.

Ωστόσο, τα πρόσφατα παραδείγματα επιτυχημένων, νικηφόρων κλαδικών αγώνων έρχονται να δώσουν μια αγωνιστική ανάσα και την βεβαιότητα ότι οι μαζικοί, ανυποχώρητοι αγώνες μπορούν να κερδίσουν. Εμπνεόμαστε από τους αγώνες των εργαζομένων της efood, της Cosco, της Λάρκo και τον γενναίο αγώνα των εργαζομένων στην Μαλαματίνα για να διεκδικήσουμε τώρα συλλογική σύμβαση εργασίας για όλες και όλους τους εργαζόμενους στον κλάδο.

Ποια είναι η ανάγκη ύπαρξης των Συλλογικών Συμβάσεων;

Η Συλλογική Σύµβαση Εργασίας είναι η έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συνδικαλιστικών οργανώσεων εργαζομένων και εργοδοτών με την οποία καθορίζονται οι όροι εργασίας και ορίζονται τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των δύο μερών. Η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, οι κλαδικές και επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις αφορούν την υπεράσπιση των εργαζομένων και του βιοτικού τους επιπέδου από την εκμετάλλευση των εργοδοτών. Η υπογραφή τους αποτελούσε πάντα αντικείμενο αποφασιστικής διεκδίκησης και αγώνα των εργαζομένων, γι’ αυτό και η εργοδοσία ανεξάρτητα από τους ελιγμούς που κάνει κάθε φορά κάτω από το βάρος των αγώνων μας, ποτέ δεν εγκαταλείπει την προσπάθεια να συμπιέζει μισθούς και δικαιώματα προς τα κάτω.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι οι συλλογικές συμβάσεις διαμορφώνουν τα κατώτατα όρια προστασίας (ή ελάχιστους όρους εργασίας), υπό την έννοια ότι οι ατομικές συμβάσεις δεν μπορούν παρά να προβλέψουν ευνοϊκότερους όρους εργασίας από αυτές, διότι διαφορετικά ο σκοπός τους θα ήταν αδύνατο να επιτευχθεί. Οι συλλογικές συμβάσεις συνάπτονται με σκοπό την βελτίωση των όρων εργασίας, ειδικά αν λάβουμε υπόψιν ότι οι ατομικές συμβάσεις είναι αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης με άνισους όρους, οπότε σπανίως θα είναι τόσο ευνοϊκές, ώστε να υπερισχύουν των συλλογικών συμβάσεων.

Θέλουμε Συλλογική Σύμβαση για να μπορούμε να εξασφαλίσουμε τα εργασιακά δικαιώματα για κάθε εργαζόμενο/η του κλάδου ανεξαρτήτως θέσης και παλαιότητας. Οι εργαζόμενοι πρέπει να μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς από το μισθό τους χωρίς να αναγκάζονται να καταφύγουν σε δεύτερη δουλειά, λαμβάνοντας υπόψη τις πραγματικές υλικές, πνευματικές και ηθικές ανάγκες τους, και τις σύγχρονες απαιτήσεις της ζωής. Με δεδομένο την υψηλή κερδοφορία των επιχειρήσεων του κλάδου, αλλά και τις αυξημένες απαιτήσεις προσαρμοστικότητας από τους εργαζόμενους, την εξειδικευμένη και εντατική εργασία δεν μπορούμε να δεχόμαστε τα ψίχουλα που μας δίνουν.

Ταυτόχρονα, η Σ.Σ.Ε. πρέπει να εξασφαλίζει και την υγεία των εργαζομένων, τόσο σωματική όσο και ψυχική. Θεωρώντας ότι ο πλούτος στην σύγχρονη κοινωνία μετριέται και βάσει του ελεύθερου χρόνου, πρέπει να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος με τη μείωση του ωραρίου, την αύξηση των αδειών και με την αντιμετώπιση των «ελαστικών» μορφών εργασίας και των απλήρωτων υπερωριών. Επίσης, πρέπει να ληφθούν υπόψιν ειδικές μορφές εργασίας του κλάδου, όπως η εργασία με ακουστικό στα call centers, αλλά και το καθεστώς ετοιμότητας standby. Η συγκεκριμένη εργασία είναι μια πραγματικότητα για τον κλάδο και πρέπει να έχει την αντίστοιχη χρηματική αποζημίωση του εργαζομένου, αλλά και προστασία ώστε να μην απασχολείται με τις συγκεκριμένες μορφές καθ΄ υπερβολή.

Μαζί με το κλαδικό σωματείο, το ΣΕΤΗΠ, που έχει ανοίξει το ζήτημα το προηγούμενο χρονικό διάστημα, προσπαθούμε να παλέψουμε συλλογικά ώστε να υπογράψουμε μια συλλογική που θα διασφαλίζει και θα διευρύνει τα δικαιώματα μας στον κλάδο. Σε καλούμε και εσένα συνάδελφε/ισσα να συνταχθείς σε αυτόν τον αγώνα και να τον εμπλουτίσεις με τις δικές σου σκέψεις και ανάγκες, ώστε να διεκδικήσουμε επιτέλους όλα αυτά που μας αξίζουν!

Διεκδικούμε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αιτήματα:

  1. Οριζόντιες και ραγδαίες αυξήσεις στους μισθούς – Διαρκής προσαρμογή των αυξήσεων ώστε να απορροφούν την αύξηση του πληθωρισμού
  2. Πραγματική μείωση του εργάσιμου χρόνου – Μείωση του ωραρίου – Τέρμα στις απλήρωτες υπερωρίες, στα πιεστικά deadline και στα κυλιόμενα standby – Δημιουργία νέων βαρδιών και θέσεων εργασίας
  3. Κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης – Όχι στο καθεστώς υπενοικίασης και στους εργαζόμενους/ες δύο ταχυτήτων – Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες – Μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου.
  4. Προστασία των εργαζόμενων στα call center – Επίδομα ακουστικού και θέσπιση τακτικών διαλειμμάτων
  5. Ουσιαστική προστασία της μητρότητας και της πατρότητας – Αύξηση των αδειών και των επιδομάτων – Προστασία από τις απολύσεις
  6. Μέτρα για την απρόσκοπτη μετακίνηση στη δουλειά – Παροχή πούλμαν για τη μεταφορά στον χώρο δουλειάς – Δωρεάν κάρτα απεριορίστων διαδρομών για τα ΜΜΜ
  7. Προστασία των τηλεργαζόμενων από την εργοδοτική αυθαιρεσία – Όχι σε συστήματα επιτήρησης και στην εποπτεία με κάμερες – Παροχή κατάλληλου εξοπλισμού
  8. Τήρηση όλων των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας με έλεγχο της εργοδοσίας – Ανάπτυξη των υποδομών και του εξοπλισμού – Αραίωση των γραφείων – Καθημερινή παρουσία γιατρού εργασίας σε όλους τους χώρους
  9. Προστασία της συνδικαλιστικής δράσης και των συνδικαλιστικών ελευθεριών

 

  • 16 Οκτώβρη συμμετέχουμε στην Γενική Συνέλευση του ΣΕΤΗΠ στις 10:30 π.μ. στο Τριανόν (Κοδριγκτώνος 21)
  • 9 Νοέμβρη απεργούμε μαζικά

One thought on “Βγαίνουμε μπροστά, διεκδικούμε συλλογικές συμβάσεις εργασίας”

Αφήστε μια απάντηση