Με έκπληξη, είδαμε την ανάρτηση – απάντηση στην καταγγελία του Radical IT στο ίδιο το site του συνδικάτου μας, ΣΕΤΗΠ. Είχε προηγηθεί ανακοίνωση – καταγγελία της γυναικείας ομάδας του Radical IT για την απάντηση που δεχθήκαμε από την ταξική ενότητα και δει πρόεδρο του ΣΕΤΗΠ για την πρόταση μας να υιοθετήσουμε στην πρόταση κλαδικής ΣΣΕ την τριήμερη άδεια για συμπτώματα εμμήνου ρύσης. 

Τα σωματεία δεν είναι ιδιοκτησία κανενός

Είμαστε οι τελευταίοι που θα πούμε ότι σε ένα σωματείο δεν υπάρχουν διαφωνίες που εκφράζονται από διαφορετικές πολιτικές δυνάμεις. Αντιθέτως, θέλουμε η πολιτική συζήτηση και αντιπαράθεση να γίνεται ανοιχτά, μέσα από τις διαδικασίες του σωματείου, και την ανώτατη αυτών, τη γενική του συνέλευση. 

Τα πράγματα είναι απλά: Όταν μιλάει ο πρόεδρος του ΣΕΤΗΠ απαντώντας σε μία πρόταση του Radical IT, το κάνει εκφράζοντας την άποψη του πολιτικού χώρου πο ανήκει και εκπροσωπεί, δηλαδή την ταξική ενότητα και το ΠΑΜΕ. Αυτή είναι που κρίνουμε στα κείμενά μας αν χρειαστεί! Αντίστοιχα, όταν το Radical IT ασκεί κριτική, δεν το κάνει για να βάλλει το σωματείο προφανώς, αλλά επειδή διαφωνεί με την γραμμή που υιοθετήθηκε. 

Ως εκ τούτου, θεωρούμε ακόμα πιο απαράδεκτο τον τρόπο που επέλεξε η ταξική ενότητα να απαντήσει στην καταγγελία του Radical IT, χρησιμοποιώντας ως μέσον το ίδιο το συνδικάτο. Απλώς αναρτήθηκε σε μια άσχετη στιγμή, ως υιοθετημένο από το ΣΕΤΗΠ, ένα κείμενο για το οποίο ουδέποτε ειδοποιήθηκε κανείς, ούτε καν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου που συμμετέχουν ως Radical IT σε αυτό. 

Συνάδελφοι της ταξικής ενότητας, μπορείτε να απαντήσετε μέσα από τα δικά σας μέσα, ιστοσελίδες, εφημερίδες, το ΠΑΜΕ, έχετε χίλιους δυο τρόπους. Το να αποτελεί ανακοίνωση σωματείου μια καταγγελία που αναφέρεται ονομαστικά σε παρατάξεις του σωματείου, ταυτίζει την ταξική ενότητα, την παράταξη που είναι η πλειοψηφούσα, με το ίδιο το σωματείο. Πράγμα φυσικά απαράδεκτο, αντισυναδελφικό, που προφανώς δεν δεχόμαστε. Στην παρούσα καταγγελία δεν απαντάμε στο ΣΕΤΗΠ, προφανώς, αλλά στην ταξική ενότητα που το βλέπει σαν μαγαζί της.

Ο μπάτσος είναι μπουζούκι

Επί του περιεχομένου, δεν έχουμε να πούμε πολλά. Είναι κλασική η στρέβλωση των λεγόμενών μας για να δημιουργηθούν εντυπώσεις. Ως Radical IT, κάναμε αυτή την πρόταση γιατί προφανώς πρέπει κάποια στιγμή να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν συναδέλφισσες οι οποίες μια φορά το μήνα κυριολεκτικά διπλώνουν στα δύο, και είπαμε το εξής απλό, να δικαιούνται άδεια έως και τρεις μέρες για τον λόγο αυτό.

Κάπου εκεί, θυμήθηκαν οι συνάδελφοι της ταξικής ενότητας τις “βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές”, μην έχοντας κάτι άλλο να πουν (αυτά για τα 50€ ασχολίαστα). Οι “βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές” προβλέπουν άδεια εμμήνου ρύσης, το Radical IT ζητάει άδεια εμμήνου ρύσης, άρα; Το Radical IT είναι με τις “βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές”. Ωραία λογική, που θυμίζει κάλλιστα το ανέκδοτο “ο μπάτσος είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο, άρα ο μπάτσος είναι μπουζούκι”. 

“Τοξική” ενότητα

Μια τελευταία παρατήρηση: το Radical IT ποτέ δεν μίλησε για μη-αναγνώριση των πτυχίων ή κατάργηση των μισθολογικών κατηγοριών. Πιστεύουμε εν ολίγοις το αυτονόητο: ότι τα έξοδα και ο χρόνος που σπαταλάει ένας άνθρωπος πριν ενταχθεί στην παραγωγή, πρέπει να του αναγνωρίζοντα αργότερα και μισθολογικά. Αυτό που είπαμε, είναι ότι πρέπει να μειωθεί η μισθολογική ψαλίδα μεταξύ κατηγοριών, γιατί ειδικά στην πληροφορική και την ανάπτυξη λογισμικού, ο πολυτεχνίτης με τον απόφοιτο τετραετούς ΑΕΙ, τον απόφοιτο ΤΕΙ αλλά ακόμα και τον απόφοιτο ΙΕΚ, κάνουμε ακριβώς την ίδια δουλειά! Δεν γίνεται να έχουμε διαφορές έως και 400€ στο μισθό μας, ενώ παράγουμε ακριβώς το ίδιο, όπως και να το κάνουμε. Αυτή είναι η πραγματική συζήτηση. Αντί λοιπόν για σοβαρή πολιτική κριτική σε αυτά τα λεγόμενά μας, η ταξική ενότητα, μην έχοντας άλλο επιχείρημα, μας κατηγόρησε έτσι αυθαίρετα ότι δεν θέλουμε να αναγνωρίζεται η εκπαίδευση στη δουλειά μας. Πρωτοετείς φοιτητές όταν συζητούν στις συνελεύσεις τους για την αξία των πτυχίων, έχουν πιο πολιτικά επιχειρήματα, ομολογουμένως.

Εν κατακλείδι

Το σωματείο, και μετά την ψήφιση του προσχεδίου για ΣΣΕ (με το οποίο ως Radical IT συμφωνούμε επί της αρχής) μπαίνει σε μια νέα μάχη διαρκείας. Γιατί αν τελικά υπογραφεί, θα επωφεληθούμε όλοι και όλες ανεξαρτήτως παράταξης ή πολιτικών πεποιθήσεων. Γι’ αυτό εμείς συνεχίζουμε να λέμε πως τα σφυριά πρέπει να χτυπούν προς την ίδια κατεύθυνση, στοχεύοντας τον κοινό εχθρό. Την εργοδοσία, το κεφάλαιο, και όσους μας θέλουν να δουλεύουμε σε όλη μας τη ζωή, με σκυμμένο κεφάλι.

Συνάδελφοι της ταξικής ενότητας, αν καμιά φορά ο εχθρός είναι πολύ μεγάλος, μην σημαδεύετε να χτυπήσετε τον μικρότερο σύμμαχο ώστε να φανείτε δυνατοί. Αντιθέτως, από την μικρότερη ως τη μεγαλύτερη, οι παρατάξεις του σωματείου είμαστε από την ίδια μεριά. Καλό είναι να το θυμόμαστε αυτό στις επόμενες μάχες.