Εκτόξευση πωλήσεων και κερδών το 2020 για τη Skroutz. Οι πωλήσεις αυξήθηκαν κατά 96% και η κερδοφορία κατά 146%. (πηγή Καθημερινή, 30/9/21)

Η εταιρεία είχε κύκλο εργασιών το 2021 57,55 εκατ. ευρώ από 38,80 εκατ. ευρώ το 2020, καταγράφοντας αύξηση κατά 49,87%. (πηγή Καθημερινή, 13/9/22)

Το 2022 πραγματοποιήθηκαν 7,1 εκατ. παραγγελίες από το Skroutz Marketplace, καταγράφοντας αύξηση ύψους  61,48% σε σύγκριση με το 2021. (πηγή capital.gr, 2/2/23)

Και τι σημασία έχει αν η Σκρουτζ σημείωσε τεράστια κέρδη τα προηγούμενα τρία χρόνια; Σε γύρο μαζικών απολύσεων φαίνεται να περνάει η εργοδοσία της, με το κλασικό πρόσχημα της απόδοσης. Οι απολύσεις φαίνεται να προκύπτουν μετά από τις κλασικές ενδοεταιρικές αξιολογήσεις.

Τόσα χρόνια που εργαζόμαστε στον κλάδο της πληροφορικής, δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε ακούσει ή διαβάσει για το unicorn που λέγεται Σκρουτζ, το διαμάντι της επιχειρηματικότητας, με το καλό κλίμα και τη σύμπνοια μεταξύ εργαζομένων και διοίκησης. Για το “the place to work” που δεν έχουν σημασία τα λεφτά, αλλά το “να είμαστε όλοι χαρούμενοι”. 

Μέχρι που έρχεται η ίδια η πραγματικότητα να μας αποδείξει ότι αυτά είναι πάντοτε ένα ψεύτικο περιτύλιγμα. Στο εσωτερικό του βρίσκεται αυτό που γνωρίζαμε από πάντα: μια επιχείρηση που όποτε γουστάρουν οι εργοδότες διώχνουν με απροειδοποίητο και κυνικό τρόπο. Δεν συμβαίνει μόνο στη Σκρουτζ. Το φαινόμενο αυτό φαίνεται να έχει διεθνή διάσταση: εταιρείες που πήραν τα μυαλά τους αέρα στις μέρες της καραντίνας λόγω της τεράστιας ανόδου των ηλεκτρονικών πωλήσεων και υπηρεσιών, που συνοδεύονται από τεράστια “ανοίγματα” που προσβλέπουν σε ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Όταν αυτός ο τζόγος δεν πληρώνει πίσω τα υπολογισμένα, έρχονται όπως πάντα, να πληρώσουν τα σπασμένα οι εργαζόμενοι/ες.

Το σύνθημα που έχουμε επαναλάβει πολλές φορές στο παρελθόν, ισχύει ακόμα στο ακέραιο. Δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη τους, δεν πρόκειται να μοιραστούμε τη ζημιά! 

Η υπογραφή της απόλυσης δεν είναι υποχρεωτική! Επικοινωνήστε με το Radical I.T. ή απευθείας με το σωματείο μας (ΣΕΤΗΠ) για να μάθετε τα δικαιώματα σας. Από την πλευρά μας και με όχημα το σωματείο μας θα προχωρήσουμε σε καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας.

Ενωμένοι και ενωμένες μπορούμε να αντισταθούμε στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Μαζί μπορούμε να παλέψουμε να μην περάσουν οι απολύσεις! Το έχουμε κάνει με επιτυχία πολλές φορές στο παρελθόν, και έχουμε αποτρέψει απολύσεις σε πολλές εταιρείες. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

Λίγα λόγια περί αξιολόγησης, απόδοσης…

Αξιολόγηση από ποιον για ποιον; Απόδοση με βάση ποια κριτήρια; Ειδικά όταν αυτή μπαίνει στη συζήτηση για να κατατάξει τους εργαζόμενους μιας επιχείρησης σε rankings, να τους διαχωρίσει σε καλούς και κακούς, δεν συμμετέχουμε από θέση αρχής σε αυτό, είμαστε με την ενότητα των εργαζόμενων και δεν σκεφτόμαστε έτσι. Δεν υποκαθιστούν τα νούμερα τους ανθρώπους.

Αλλά ας κάνουμε μια φορά την εξαίρεση, και ας πούμε ότι μπαίνουμε σε αυτήν τη συζήτηση. Ας μιλήσουμε για καλές ή κακές αποδόσεις, με μερικά παραδείγματα.

Έχεις χάσει έναν δικό σου άνθρωπο, ή έχεις έναν δικό σου άνθρωπο που περνάει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Ποιος είναι αυτός που θα αξιολογήσει αν η απόδοσή σου είναι χαμηλή ή υψηλή με βάση αυτό; 

Ή, ακόμα περισσότερο, περνάς εσύ ένα πρόβλημα (ψυχικής ή μη) υγείας που δεν έχεις μοιραστεί. Ή έναν βαρύ χωρισμό, ή απλά δεν είσαι καλά! Ποιος είναι αυτός που θα αξιολογήσει αν η απόδοσή σου είναι υψηλή ή χαμηλή με βάση αυτά που περνάς; Έχεις κολλήσει σε μια δουλειά και κανείς δεν σου δίνει βοήθεια γιατί όλοι “πνίγονται”, ή πολύ απλά είσαι σε ένα περιβάλλον που δεν σου ταιριάζει και κανείς δεν ενδιαφέρεται. Η απόδοσή σου σε αυτή την περίπτωση πώς αξιολογείται; 

Για εμάς δεν μπαίνει καν μονάδα μέτρησης “παραγωγικότητας”. Οι εργαζόμενοι/ες με διαφορετικό χαρακτήρα, δεξιότητες, γνώσεις, δεν μπορούν ποτέ να έχουν ομοιογενή συμπεριφορά σε αυτό που λένε οι εργοδότες “παραγωγικότητα”. Δεν πρέπει να βαθμολογούνται βάσει αυτού, αλλά αντιθέτως, πρέπει να λαμβάνονται διαρκώς μέτρα από τις επιχειρήσεις για να εξαλείφουν αυτές τις διαφορές μεταξύ των εργαζόμενων. Όπως η μετακίνηση σε δουλειές που ταιριάζουν καλύτερα, η επανεκπαίδευση στα πλαίσια της εργασίας, η υποστήριξη όπου χρειάζεται, κοκ.

Εκεί που θέλουμε να καταλήξουμε είναι, ότι η “απόδοση” δεν αξιολογείται με ανθρώπινα κριτήρια. Είναι απλώς ένας κεκαλυμμένος τρόπος, ένα νούμερο, για να αξιολογήσουν οι εργοδότες σου, το αν παράγεις αρκετά ώστε να κερδοφορούν όσο εκείνοι θέλουν. Από τους “στόχους” που σου θέτουν, από την απόδοση που απαιτείται έτσι ώστε να μην απολυθείς, συνεχώς θα επωφελούνται. Και διαρκώς αυτές οι απαιτήσεις θα ανεβαίνουν, γιατί πολύ απλά δεν τους αρκούν ποτέ, θα θέλουν κι άλλα κέρδη, για να πάνε σε μεγαλύτερα “ανοίγματα” που θα προσδοκούν σε μεγαλύτερα κέρδη. 

Όταν χρειάζονται περικοπές επειδή “πέσαμε έξω”, τότε πάντα οι Ν τελευταίοι του ranking της αξιολόγησης θα είναι αυτοί που θα βλέπουν την πόρτα της εξόδου.

Στην Σκρουτζ έγινε το ανεπανάληπτο. Η απόδοση δεν μετρήθηκε καν από κάποιον κυνικό μάνατζερ ή προϊστάμενο, αλλά υπολογίστηκε με βάση αλγόριθμο (!), ο οποίος μοίραζε τα “tickets” στους εργαζόμενους/ες και βαθμολογούσε ανάλογα με τα πόσα έχουν φέρει εις πέρας! Θυμίζει πάρα πολύ περιπτώσεις στην Amazon, όπου απολύονταν οδηγοί δικύκλου επειδή δεν είχαν παραδώσει την παραγγελία στην ώρα τους. Κάποιοι από αυτούς είχαν πάθει ατύχημα με το μηχανάκι…