Την 8η Μάρτη του 1857 ξέσπασε η απεργία των εργατριών στα εργοστάσια υφαντουργίας της Νέας Υόρκης ενάντια στους μισθούς πείνας και τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας. Οι εργάτριες κατέβηκαν στους δρόμους ντυμένες στα λευκά δημιουργώντας μια τεράστια διαδήλωση η οποία στο τέλος βάφτηκε στο αίμα. Λίγα χρόνια αργότερα την ίδια μέρα του 1908 15000 γυναίκες με το σύνθημα «Ψωμί και Τριαντάφυλλα» παρέλασαν διεκδικώντας το δικαίωμα για καλύτερη ποιότητα ζωής. Αυτές οι δύο μαζικότατες κινητοποιήσεις αποτελούν ορόσημο για τον αγώνα των δικαιωμάτων των γυναικών.

Σήμερα, πάνω από 150 χρόνια μετά την απεργία, ο αγώνας για ίσα δικαιώματα και αξιοπρεπή διαβίωση, όχι μόνο των γυναικών, αλλά και των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων συνεχίζεται. Στην ψηφιακή εποχή, η τρομερή ανάπτυξη της τεχνολογίας, έχει δημιουργήσει τα μέσα έτσι ώστε ο σύγχρονος άνθρωπος να μπορεί να δουλεύει λιγότερο και με καλύτερες συνθήκες απολαμβάνοντας τον πλούτο που παράγει. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν οι υλικές συνθήκες έτσι ώστε όλες οι γυναίκες να έχουν σταθερή δουλειά, αρκετό ελεύθερο χρόνο, κοινωνικές παροχές και μισθούς για να μπορούν να ζουν μια αξιοπρεπή ζωή. Αντιθέτως, οι έντονες ανισότητες που επικρατούν τόσο σε επίπεδο κεφαλαίου – εργασίας όσο και οι έμφυλες ανισότητες συνεχίζουν και κρατούν τη γυναίκα και τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα σε υποβαθμισμένη θέση.

Η φετινή 8η Μάρτη καταφθάνει με συγκλονιστικές αποκαλύψεις για μαζικές σεξουαλικές παρενοχλήσεις γυναικών και ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στο χώρο του πολιτισμού και του αθλητισμού που αναδεικνύουν το βάθος της έμφυλης βίας, τη σχέση του με το «ανφάν γκατέ» της κοινωνίας με την εμπλοκή στελεχών της κυβέρνησης και ευνοούμενων της σε κυκλώματα παιδεραστίας, τις κατά συρροή σεξουαλικές παρενοχλήσεις και εργοδοτική βία από ανθρώπους σε θέσεις εξουσίας που δεν λογοδότησαν ποτέ και πουθενά για τις πράξεις τους. Ωστόσο, άνθρωποι που είχαν υποστεί στο παρελθόν σεξουαλική κακοποίηση βρήκαν τη δύναμη να μιλήσουν δημόσια, γεγονός που λειτούργησε σαν ντόμινο και οδήγησε σε κύμα αποκαλύψεων και μηνύσεων.

Η φετινή 8η Μάρτη καταφθάνει βρίσκοντας μας σε καθολικό lockdown εδώ και πολλούς μήνες, με την κυβέρνηση να έχει ανοίξει πολλαπλά μέτωπα με ένα σωρό κλάδους, να περνάει αντεργατικά νομοσχέδια το ένα πίσω απο το άλλο και να καταλύει μέρα με τη μέρα ότι έχει απομείνει από τη δημοκρατία – να υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να έχουμε τον πρώτο θάνατο από απεργία πείνας με την κυβέρνηση να έχει την πλήρη ευθύνη για αυτή την κατάσταση.

Η επίθεση που δεχόμαστε είναι καθολική, πολύπλευρη, και δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις ανισότητες που επικρατούν σε όλα τα επίπεδα. Απέναντι σε αυτή την επίθεση εμείς ορθώνουμε το ανάστημα μας και λέμε: ως εδώ! Ήδη οι αγώνες των εκπαιδευτικών στα σχέδια της Κεραμέως, των υγειονομικών, το ρεύμα υπεράσπισης δημοκρατικών δικαιωμάτων που οδηγεί σε καθημερινές μαζικές διαδηλώσεις όπως επίσης και το κίνημα ενάντια στη σεξουαλική βία και εκμετάλλευση ανοίγουν το δρόμο για τη δημιουργία ενός συνολικού και μαζικού ρεύματος αμφισβήτησης.

Εμείς ως εργατική συλλογικότητα προσπαθούμε να συμβάλλουμε από τη δική μας πλευρά προς αυτή την κατεύθυνση και στεκόμαστε έμπρακτα στο πλευρό κάθε γυναίκας και ΛΟΑΤΚΙ ατόμου που διεκδικεί το δικαίωμα στην εργασία, τη μόρφωση, για αυτοδιάθεση του σώματος και καλύτερη ποιότητα ζωής. Στεκόμαστε στο πλευρό του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα που παλεύει για το αυτονόητο, την εφαρμογή του νόμου, σε όλους τους φοιτητές και μαθητές που διεκδικούν καλύτερη εκπαίδευση, σε κάθε εργαζόμενη στην υγεία που παλεύει καθημερινά να μην έχουμε νεκρούς, σε κάθε άνθρωπο που παλεύει να σπάσει τις αλυσίδες του.

Συμμετέχουμε με όλα τα μέσα προστασίας στη συγκέντρωση για την 8η Μάρτη στην πλατεία Συντάγματος στις 17:30.

• Ίσα δικαιώματα στην εργασία και την ασφάλιση
• Υποστήριξη της μητρότητας και απαγόρευση των απολύσεων στις έγκυες γυναίκες
• Μείωση του εργάσιμου χρόνου σε νέους γονείς χωρίς μείωση των αποδοχών
• Ουσιαστικά μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους εργασίας για την προστασία των γυναικών
• 5ημερο – 8ωρο για όλες και όλους με αξιοπρεπείς μισθούς
• Λεφτά για την υγεία, όχι για πολεμικούς εξοπλισμούς και αστυνομία
• Μαζικές μόνιμες προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών – άμεση επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας χωρίς αποζημίωση
• Πύκνωση δρομολογίων των ΜΜΜ με προσλήψεις προσωπικού